ماده 3 - صادر كننده چك بايد در تاريخ مندرج در آن معادل مبلغ مذكور در بانك محال عليه وجه نقد داشته باشد. **** و نبايد تمام يا قسمتي از وجهي را كه به اعتبار آن چك صادر كرده به صورتي از بانك خارج نمايد يا دستور عدم پرداخت وجه چك را به دهد و نيز نبايد چك را به صورتي تنظيم نمايد كه بانك به عللي از قبيل عدم مطابقت امضا يا قلم خوردگي در متن چك يا اختلاف در مندرجات چك و امثال آن از پرداخت وجه چك خودداري نمايد.
هرگاه در متن چك شرطي براي پرداخت ذكر شده باشد بانك به آن شرط ترتيب اثر نخواهد داد.
ماده 3 مكرر- چك فقط در تاريخ مندرج در آن يا پس از تاريخ مذكور قابل وصول از بانك خواهد بود ****.

  تعريف چك: درماده 310 قانون تجارت مصوب 1311

چك را نوشتهاي اعلام داشته كه به موجب آن صادركننده وجوهي را كه نزد بانك محال عليه دارد كلاً يا بعضاً مسترد

يا به ديگري واگذار مينمايد، با اين توضيح صادر كننده چك ميبايستي در تاريخ صدور چك از وجود موجودي در حساب

خود مطمئن بوده سپس اقدام به صدور آن نماید.